🌉 Η Γέφυρα Πουλοπούλου – "Το πέρασμα του Θησείου"

Υπάρχουν μέρη στην Αθήνα που δεν χρειάζονται πινακίδες για να τα αναγνωρίσεις. Τα νιώθεις. Η Γέφυρα Πουλοπούλου, στο Θησείο, είναι ένα απ’ αυτά. Μια πέτρινη αγκαλιά πάνω από τις ράγες του τρένου, που ενώνει το Θησείο με τα Πετράλωνα, τη μνήμη με το σήμερα, τη βόλτα με τη νοσταλγία.

Από παιδί θυμάμαι να τη διασχίζω άλλοτε με ποδήλατο, άλλοτε απλώς για να δω το τρένο να περνά από κάτω. Ήταν πάντα κάτι μαγικό εκείνη η στιγμή: το σιδερένιο βουητό, η μυρωδιά του μετάλλου, και πάνω σου ο ουρανός να αλλάζει χρώματα.

Η γέφυρα χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, γύρω στο 1880, και πήρε το όνομά της από τον βιομήχανο Παναγιώτη Πουλόπουλο, ιδιοκτήτη της μεγάλης μεταξουργίας που βρισκόταν τότε στην περιοχή. Με τον καιρό έγινε κάτι πολύ περισσότερο από απλή κατασκευή· έγινε σύμβολο της γειτονιάς.

Οι κάτοικοι του Θησείου και των Πετραλώνων την περνούσαν κάθε μέρα για δουλειά, για σχολείο, για βόλτα. Και έτσι η γέφυρα έγινε τόπος συνάντησης, σημείο αναφοράς, μικρό “παράθυρο” στην πόλη που αλλάζει.

Σήμερα, παρότι η Αθήνα γύρω της έχει γεμίσει θόρυβο και κίνηση, η γέφυρα κρατά τη δική της σιωπηλή αξιοπρέπεια. Αν σταθείς στο κέντρο της, θα δεις μπροστά σου την Ακρόπολη, πίσω σου το Γκάζι, κι αν κλείσεις τα μάτια, θα νιώσεις για λίγο πως ο χρόνος εδώ απλώς… κάνει ένα διάλειμμα.

🌿 Είναι ένα σημείο για στοχασμό, για φωτογραφίες, για μια ανάσα μετά τον περίπατο στο Θησείο.

Μικρή σε μέγεθος, μεγάλη σε ψυχή , όπως όλες οι γωνιές που αγαπήθηκαν πραγματικά!

📍 Τοποθεσία: Ανάμεσα στο Θησείο και τα Πετράλωνα, πάνω από τις γραμμές του ΗΣΑΠ.

📸 Αξίζει: να τη διασχίσεις την ώρα του δειλινού· τότε που το φως αγγίζει τις πέτρες και η Αθήνα μοιάζει πιο ήρεμη από ποτέ.