Πηγή: Pinterest — φωτογραφία παλαιάς Αθήνας
Υπάρχουν γειτονιές που κρατούν ακόμα τον παλμό της παλιάς Αθήνας.
Γειτονιές που μοιάζουν να μην παραδόθηκαν ποτέ ολοκληρωτικά στο τσιμέντο και στο θόρυβο.
Μια απ’ αυτές είναι τα Πετράλωνα , μια γειτονιά που μυρίζει γιασεμί τα καλοκαίρια και ψήσιμο από τα παλιά κάρβουνα του Κυριακάτικου μεσημεριού.
Οι ρίζες
Παλιά, πριν η Αθήνα απλωθεί όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, η περιοχή ήταν γεμάτη αλώνια, ελιές και μικρά πέτρινα σπίτια. Από εκεί και το όνομα: Πέτρα + Αλώνι =Πετράλωνα.
Εδώ, στα χαμηλά του Φιλοπάππου, δούλευαν αγρότες και εργάτες, άνθρωποι της καθημερινότητας, με τα χέρια γεμάτα κάλους και τις καρδιές γεμάτες ιστορίες.
Οι πρόσφυγες και το πνεύμα της γειτονιάς
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, πολλοί πρόσφυγες βρήκαν στα Πετράλωνα ένα νέο ξεκίνημα. Έχτισαν μικρά σπιτάκια, άνοιξαν μπακάλικα, ταβερνάκια, φούρνους.
Η γειτονιά απέκτησε άρωμα Ανατολής, με ήχους από μπουζούκια και κουβέντες στις αυλές μέχρι αργά τη νύχτα.
Πηγή: This is Athens — Athens Development and Destination Management Agency.
Οι δεκαετίες που άλλαξαν τη μορφή
Στη δεκαετία του ’60, τα Πετράλωνα γνώρισαν την αλλαγή. Οι πολυκατοικίες άρχισαν να ξεφυτρώνουν, όμως η καρδιά της γειτονιάς παρέμεινε ίδια.
Στα καφενεία ακούγονταν ραδιόφωνα με λαϊκά, στα μπαλκόνια στέγνωναν ρούχα, και ο ηλεκτρικός έφερνε κόσμο από κάθε γωνιά της Αθήνας.
Μια γειτονιά που ζει και σήμερα
Σήμερα, τα Πετράλωνα είναι ένας μικρός θησαυρός της παλιάς Αθήνας.
Τα στενά της Αιξωνέως, οι ταβέρνες στην Τρώων, οι μυρωδιές απ’ τα μαγειρεία, οι παλιές επιγραφές στα μαγαζιά – όλα θυμίζουν πως εδώ, η παράδοση και η νοσταλγία δεν έσβησαν ποτέ.
Κάθε πέτρα, κάθε αυλή, κάθε τοίχος έχει μια ιστορία να πει.
Αν περπατήσεις ένα απόγευμα στα Πετράλωνα, ίσως νιώσεις πως ο χρόνος έχει σταματήσει για λίγο.
Κάπου ανάμεσα στα φώτα των μπαρ και τις σκιές των παλιών σπιτιών,
η παλιά Αθήνα σου χαμογελά , με εκείνο το ήσυχο, διακριτικό χαμόγελο που μόνο μια γειτονιά με ψυχή μπορεί να έχει.


